PITUTUR LUHUR

PITUTUR LUHUR

A. Alesan milih bab pitutur luhur

            Alesan milih bab iki amarga arep nyinau lan mangerteni bab pitutur luhur. Ing bab iki uga djlentrehake ngenani kawruh basa, dhapukane ukara, paramasasta lan kasusastran. Pokok-pokok bahasan iku penting yen arep nyinauni tentang pitutur luhur. Ing kasusastran uga dijelasakake ngenani kerata basa, sing ana sangkut paute karo pitutur luhur. Mangkana bab lan pokok-pokok bahasan kang ana ing bab pitutur luhur sing arep disinauni lan dipahami apa kang dijelasakake ana ing bab kasebut.

B. Tema kanggo bab iki lan alesan milih tema

            Tema sing trep kanggo bab pitutur luhur yaiku tindak-tanduke dadi wong jawa amarga ing jawa iku terkenal karo sopan lan aluse omongane. Ing bab iki dijelasake yen ngomong kuwi aja sembarang, yen omongane ala bakal kadadeyan sing ora becik. Nurute wong mbiyen omongan kuwi kaya dongo. Makane wong jaman mbiyen yen ngomong diati-ati banget aja nganti salah anggone ngomong merga yen salah bakal nemu kadadeyan sing ora dikarepake. Mboh kuwi wektune bakal cepet apa suwi bakal nemu. Dadi wong kudu bisa ngati-ati omongan lan ngati-ngati lakune.

C. Keluwihan lan kekurangan

     1. Keluwihan

        Ing bab pitutur basa uga nduweni keluwihan. Ing bab iki ora mung bahas pitutur basa nanging ana pokok-pokok bahsan sing penting kang kudu dimangerteni kayata negesi tembung, tembung pangiket, tegese tanduk kriyawantah lan ing pokok bahasan kasusastran iku dibahas ngenani kerata basa.

2. Kekurangan

        Sanajan nduweni keluwihan bab pitutur basa uga nduweni kekurangan. Ing bab iki kurang dijelasakake ngenani pitutur luhur iku dewe. Anggone njlentrehake kurang komplit kan kurang sae.