NYEMAK
DRAMA/SANDIWARA
Miturut
asal-usule tembung, drama saka aslae saka bahasa Yunani kang tegese gerak. Tontonan
drama pancen nengenake pacelathon utawa dialog lan gerake paraga. Drama uga
diarani sandiwara. Tembung sandiwara asale saka sandi lan warah kang tegese
piwulang. Dadi sandiwara tegese piwulang kang diandharake kanthi sinandi utawa
ora blak-blakan. Mula kang nonton terkadang ora bisa nglejah surasaning piwulang
kang diandharake sadurunge sandiwara rampung.
Dene apik
lan orane penta sandiwara bia dititik saka suasana lan acting paragane. Mula menawa
nyemak sandiwara kudu nggatekake bab-bab acting, vocal, lan blocking.
Unsur-unsur
sandiwara yaiku:
a. Paraga
yaiku cara pangripta nggambarake lan mbabar watak paraga ing sandiwara. Paraga dibagi
dadi telu, paraga utama yaitu paraga sing dadi lakon ing crita, paraga
kapindhpo yaiku paraga sing dadi mungsuh lakon ing crita, lan paraga ketelu
yaiku paraga sing dadi panengahe paraga utama lan paraga kapaindho.
b. Pacelathon
(dialog)
Ana ing
pacelathon utawa dialog kudu bisa nyukupi rong tuntunan yaiku:
1.
Dialog kudu nyengkuyung gerak lakuning tokoh
2.
Dialog kudu diucapake luwih banter lan tertib
tinimbang pacelathon liya ana ing dhuwur pentas
c. Alur
(plot)
Alur yaiku
gegayutane prastawa lan konflik kang derajut kanthi padudon kang nuju ana ing klimaks
lan pambubaraning padudon. Alur iku dibagi dadi telu:
1.
Alur maju yaiku nyritakake prastawa-prastawa saka
wiwitan nganti bubar.
2.
Alur mundur yaiku prastawa-prastawa saka bubaran
banjur diwalik nyritakake prastawa kawiwitan.
3.
Alur campuran yaiku campuraning alur maju lan
mundur.
d. Latar
Latar yaiku
katrangan babagan panggonan, ruang lan wektu kang ana ing naskah drama. Latar kepareng
dadi telu:
1.
Latar wektu
2.
Latar panggonan
3.
Latar swasana